ผลการค้นหา

บรรสพ

หมายถึง[บัน-] ก. เกิดผล, ได้. (แผลงมาจาก ประสพ).

ปมเปา

หมายถึงว. ปุ่มที่เกิดตามเนื้อตามตัว.

โอษฐภัย

หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากคำพูด.

ก่อกวน

หมายถึงก. ก่อให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้.

แดดาล

หมายถึงก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ.

โคล

หมายถึง[โคน] น. ลูกกลม เช่น โคลคลี.

ปนัดดา

หมายถึง(แบบ) น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ป.).

แผลงศร

หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.

ลูกท่านหลานเธอ

หมายถึงน. ลูกหลานเจ้านายหรือผู้มีอำนาจ.

เจ็บท้อง

หมายถึงก. อาการเจ็บท้องเวลาจะคลอดลูก.

เสียชาติเกิด

หมายถึง(ปาก) ก. เกิดมาแล้วควรจะทำให้ได้ แต่กลับไม่ได้ทำหรือทำไม่สำเร็จ หรือทำความดีไม่ได้ ก็ไม่น่าจะเกิดมาเป็นคน เช่น เกิดเป็นไทย ใจเป็นทาส เสียชาติเกิด เกิดมาเป็นคนทั้งที ต้องทำความดีให้ได้ จะได้ไม่เสียชาติเกิด.

พระภาคิไนย

หมายถึงหลานที่เป็นลูกของพี่สาวหรือน้องสาว