ตัวกรองผลการค้นหา
หัวฟัดหัวเหวี่ยง
หมายถึงว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.
ไม้หัวต้าย
หมายถึงน. ไม้หลักสำหรับปักกำกับหัวและท้ายเรือพระที่นั่งเวลาเทียบท่า.
พระเศียร
หมายถึงหัว, ศีรษะ
ศีรษะคน
หมายถึงหัวคน
ศีรษะ
หมายถึงหัวมนุษย์
หัวคุ้ง
หมายถึงน. ส่วนเริ่มต้นของโค้งแม่น้ำ.
หัวทึบ
หมายถึงว. โง่มาก เช่น เด็กคนนี้หัวทึบ สอนอย่างไร ๆ ก็ไม่เข้าใจ.
หัวใส
หมายถึงว. มีความคิดว่องไวในการหาประโยชน์ เช่น พ่อค้าหัวใส.
มึนหัว
หมายถึงก. รู้สึกตื้อในสมอง, มึน ก็ว่า.
หัวเข่า
หมายถึงน. อวัยวะตรงที่ปลายกระดูกต้นขากับหัวกระดูกแข้งต่อกัน, เข่า ก็ว่า.
หัวคันนา
หมายถึงน. ดินที่พูนขึ้นเป็นคันตามท้องนาสำหรับขังน้ำไว้, คันนา หรือ ลูกคัน ก็เรียก.
หัวจุก
หมายถึงน. ผมเด็ก ๆ ที่ขมวดเอาไว้ตรงขม่อม, จุก หรือ ผมจุก ก็เรียก.