ผลการค้นหา

ยาวเฟื้อย

หมายถึงว. ยาวมาก (มักใช้แก่สิ่งที่เป็นเส้นอย่างผมหรือหางไก่เป็นต้น) เช่น ผมยาวเฟื้อย ไก่ฟ้าหางยาวเฟื้อย.

ยาวเหยียด

หมายถึงว. ทอดตรงออกไปเต็มเหยียด เช่น นอนยาวเหยียด, ยาวเป็นแถวเป็นแนวไปไกล เช่น ขบวนยาวเหยียด, ยาวมากเกินไป เช่น พรรณนาสรรพคุณเสียยาวเหยียด.

เฟื้อย

หมายถึงว. ลักษณะของสิ่งที่ยาวมาก ในคำว่า ยาวเฟื้อย.

เถิดเทิง

หมายถึงน. กลองยาว.

ปืนเล็กยาว

หมายถึงน. ปืนเล็กที่มีลำกล้องยาวติดดาบปลายปืนได้.

ยาวบั่น สั้นต่อ

หมายถึง(สำ) ก. รักจะอยู่ด้วยกันนาน ๆ ให้ตัดความคิดอาฆาตพยาบาทออกไป รักจะอยู่กันสั้น ๆ ให้คิดอาฆาตพยาบาทเข้าไว้, รักยาวให้บั่น รักสั้นให้ต่อ ก็ว่า.

ลิ้นยาวถึงตาตุ่ม

หมายถึง(สำ) ว. ประจบสอพลอ.

อุดากัน,อุนากัน

หมายถึงว. เล็บยาว. (ช.).

ชะลูด

หมายถึงว. เรียวยาวสูงขึ้นไป.

เลี้ยงผม

หมายถึงก. ไว้ผมยาวโดยไม่ตัด.

อุนากัน,อุดากัน

หมายถึงว. เล็บยาว. (ช.).

ไม้ที

หมายถึงน. ไม้บรรทัดขนาดยาว.