ตัวกรองผลการค้นหา
พยชะ
หมายถึง[พะยดชะ] ก. ขับ, ขี่; พัด. (ส. วฺยช).
นาคี
หมายถึง(กลอน) น. ช้าง เช่น ขี่ยาตรานาคี. (ตะเลงพ่าย).
วิ่งควาย
หมายถึงก. ให้ควายวิ่งแข่งกันโดยมีคนขี่บนหลัง.
เกี้ยวเกไล
หมายถึงน. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสำหรับขี่ช้าง.
สามสบ
หมายถึงน. บริเวณที่แม่น้ำ ๓ สายมาบรรจบกัน.
ปลดแอก
หมายถึงก. ทำให้พ้นจากอำนาจหรือการกดขี่, ทำให้เป็นอิสระ.
ควบม้า
หมายถึงก. อาการที่คนขี่หลังม้ากระตุ้นให้ม้าวิ่งไปอย่างเร็ว.
โปโล
หมายถึงน. การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง โดยขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้.
ได้ที
หมายถึงก. เป็นต่อ, ได้โอกาส, ได้ช่อง, ได้เปรียบ, เช่น ได้ทีขี่แพะไล่.
กระพังเหิร
หมายถึงน. ชื่อการฟันด้วยขอช้างอย่างหนึ่ง คือฟันให้หยุดอย่างชะงัก. (ตำราขี่ช้าง).
ชำนิ
หมายถึงก. ขี่ เช่น ชำนิโคคำแหงแรง; พาหนะ เช่น ควรชำนิพระองค์. (สมุทรโฆษ).
ขี่ม้าส่งเมือง
หมายถึงน. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง ฝ่ายแพ้ต้องให้ฝ่ายชนะขี่หลังไปส่งถึงที่ฝ่ายชนะ.