ผลการค้นหา

กระยาหงัน

หมายถึงน. วิมาน, สวรรค์ชั้นฟ้า, เช่น อวยชัยให้พรแล้วเทวัญ กลับคืนกระยาหงันชั้นฟ้า. (อิเหนา). (ม. กะยางัน ว่า สวรรค์, ที่อยู่ของเทวดา).

กระยาบวช

หมายถึงน. เครื่องกินที่ไม่มีของสดคาว.

กระยาเลย

หมายถึงว. ต่าง ๆ, ปะปนกัน, (ใช้แก่ต้นไม้มีแก่น แต่ไม่รวมไม้สัก).

กระยาหาร

หมายถึงน. เครื่องกินมีข้าวเป็นต้น.

กระยาง

หมายถึงน. ขาหยั่ง เช่น อ้ายเหล่าเที่ยววิด พบหนองป้องปิด ทำเปนเชิงราง เอาไม้สามอัน ปักไว้เปนกระยาง แขวนโพงตรงกลาง สาดนํ้าเอาปลา. (คำพากย์เรื่องสุบิน), เขียนเป็น กระหยาง ก็มี เช่น ปักไว้เปนกระหยาง. (สุบินคำพากย์).

กระยารงค์

หมายถึงน. สีสำหรับวาดเขียน.

กระยาสนาน

หมายถึง(ราชา) น. เครื่องสรง.

กระยาสังเวย

หมายถึงน. เครื่องเซ่น.