ผลการค้นหา

วางมาด

หมายถึงก. แสดงท่าทางให้เห็นว่าใหญ่โตหรือมีอำนาจเป็นต้น เช่น วางมาดเป็นดารา.

โมกโคก

หมายถึง(ปาก) ว. มีสัณฐานใหญ่และนูน (มักใช้แก่หน้าผาก).

อีแล่ง

หมายถึงน. หม้อขนาดใหญ่คล้ายหม้อแกง สำหรับหมักส่าเหล้า.

โอฬาริก,โอฬารึก

หมายถึงว. ใหญ่, โต. (ป. โอฬาริก; ส. เอาทาริก).

จุมพล

หมายถึง[จุมพน] (โบ) น. จอมพล, นายทัพ, ผู้เป็นใหญ่กว่าพล.

อิศร

หมายถึง[อิด] น. ความเป็นเจ้าเป็นใหญ่, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น นริศร มหิศร, หรือแผลงเป็น เอศร เช่น นฤเบศร. ว. เป็นใหญ่, เป็นใหญ่ในตัวเอง, เป็นไทแก่ตัวไม่ขึ้นแก่ใคร. (จาก ส. อีศฺวร ซึ่งมักใช้ อิศวร).

เสี่ยง

หมายถึงน. ส่วนย่อยที่แตกออกจากส่วนใหญ่ เช่น เขาทำแจกันตกแตกเป็นหลายเสี่ยง.

พระผู้เป็นเจ้า

หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่ เช่น พระอิศวร; พระภิกษุที่นับถือ.

มหาเทพ

หมายถึงน. เทวดาผู้เป็นใหญ่ (โดยมากใช้เรียกพระอิศวร). (ส.).

ทะเลหลวง

หมายถึงน. ทะเลใหญ่, มหาสมุทร, ทะเลหรือมหาสมุทรที่อยู่นอกน่านนํ้าอาณาเขตของประเทศที่เป็นเจ้าของ.

บ้องไฟ

หมายถึงน. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งมีหางยาวอย่างกรวดดอกไม้ไฟ แต่มีขนาดใหญ่มาก, บั้งไฟ ก็ว่า.

แตกเงิน

หมายถึงก. เอาเงินตราหน่วยใหญ่ไปแลกเป็นเงินปลีกหรือหน่วยย่อย.