ผลการค้นหา

เผลียง

หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).

คัก,คั่ก,คั่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.

เบื้องหน้า

หมายถึงว. ข้างหน้า, ต่อไป, อนาคต.

ตาบทับ

หมายถึงน. ทับทรวง, ตาบหน้า ก็ว่า.

กระดาษสา

หมายถึงน. กระดาษที่ทำจากเปลือกต้นสา ใช้ทำร่มเป็นต้น.

หน้าอัด

หมายถึงน. หน้าตรง, หน้าเต็ม, หน้าตรงแบน, (ใช้แก่รูปวาด รูปถ่าย หรือเหรียญ).

พยัก

หมายถึง[พะยัก] ก. อาการที่ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นโดยเร็วเป็นการแสดงความรับรู้ เรียกว่า พยักหน้า.

ฝนห่าแก้ว

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฝนลูกเห็บขนาดเล็ก เช่น ฝนห่าแก้วตกแล้วพ้นไป ฝนห่าใหญ่เทลงเทลง.

ทะเทียด

หมายถึงน. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตี ใช้ในกระบวนแห่.

ก้ม

หมายถึงก. ทำให้ตํ่าลงโดยอาการน้อม (ใช้เฉพาะ หัว หน้า และหลัง) เช่น ก้มหัว ก้มหน้า ก้มหลัง.

ประเดิม

หมายถึงก. เริ่มต้นหรือเริ่มแรกในการซื้อหรือขายเป็นต้น เช่น ประเดิมซื้อ ประเดิมขาย ประเดิมฝาก (มักใช้ในลักษณะที่เกี่ยวกับพิธีการหรือโชคลาง).

บังสาด

หมายถึงน. เพิงที่ต่อชายคาสำหรับกันฝนสาด, กันสาด ก็เรียก.