ตัวกรองผลการค้นหา
อนุชน
หมายถึงน. คนรุ่นหลัง, คนรุ่นต่อไป.
อ้ำอึ้ง
หมายถึงก. นิ่งอั้นไม่ยอมพูด, พูดไม่ออกด้วยจนใจหรือจนปัญญา, ไม่รู้จะพูดอะไร.
เจรจา
หมายถึง[เจนระจา] ก. พูด, พูดจากัน, พูดจากันเป็นทางการ. (ส. จรฺจา).
อนารยชน
หมายถึงน. คนที่ยังไม่เจริญ, คนป่าเถื่อน.
วิภาษ
หมายถึงก. พูดแตกต่าง, พูดแย้ง. (ส. วิ + ภาษฺ).
พจนา
หมายถึง[พดจะ-] น. การเปล่งวาจา, การพูด; คำพูด. (ป.).
ขาดคำ,ขาดปาก
หมายถึงก. ทันทีที่สุดคำพูด, ทันทีที่จบคำพูด.
มุสาวาท
หมายถึงน. การพูดเท็จ, การพูดปด; คำเท็จ. (ป.).
เมื่อยปาก
หมายถึงก. อาการที่พูดซ้ำ ๆ มาหลายครั้งหรือนานจนไม่อยากพูดอีก.
บอกปัด,บอกเปิด
หมายถึงก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.
กระแนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.
กระเตาะกระแตะ
หมายถึงว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.