ค้นเจอ 1,873 รายการ

ฟี่,ฟี้

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงลมรั่วออกจากที่อัดลมไว้ เช่น เสียงปล่อยลมดังฟี้ นอนกรนฟี้.

กระหึม,กระหึ่ม

หมายถึงว. เสียงดังหึ่มอย่างน่ากลัว เช่น พายุพัดกระหึ่ม, เสียงก้องกังวาน เช่น เสียงดนตรีดังกระหึ่ม.

สุรเสียง

หมายถึงน. เสียงก้องกังวาน หมายความว่า เสียงของผู้มีอำนาจ.

ผลับ

หมายถึง[ผฺลับ] ว. เร็ว; เสียงอย่างเสียงสุนัขกินนํ้าข้าว.

หวาก

หมายถึงว. เสียงร้องดัง ๆ อย่างเสียงเด็กร้องไห้, ว้าก ก็ว่า.

อ้วก

หมายถึงก. ราก, อาเจียน. ว. เสียงราก, เสียงอาเจียน.

กรอกแกรก

หมายถึง[กฺรอกแกฺรก] ว. เสียงอย่างเสียงใบไม้แห้งกระทบกัน.

ซูด,ซูดซาด

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนกระทำเมื่อเวลากินของเผ็ด.

ตุ้บ,ตุ้บ ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ หล่น หรือเสียงทุบด้วยกำปั้น.

ฝ่าพระบาท

หมายถึงแทนชื่อที่พูดด้วย

โห่

หมายถึงอ. เสียงที่เปล่งออกมาดังเช่นนั้น เป็นเสียงนำเพื่อแสดงความพร้อมเพรียงในการรื่นเริงหรือการมงคลเป็นต้น. ก. ทำเสียงเช่นนั้น; โดยปริยายหมายความว่า เย้ยให้ โดยทำเสียงเช่นนั้น.

เสียงอ่อนเสียงหวาน

หมายถึงน. น้ำเสียงที่ไพเราะน่าฟัง, น้ำเสียงที่แสร้งดัดให้เบา ช้าลง และไพเราะน่าฟัง เพื่อประจบเป็นต้น.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ