ผลการค้นหา

สลาตัน

หมายถึง[สะหฺลา-] น. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝนว่า ลมสลาตัน, เรียกลมพายุที่มีกำลังแรงจัดทุกชนิด เช่น ไต้ฝุ่น ไซโคลน ว่า ลมสลาตัน, โดยปริยายใช้เป็นความเปรียบเทียบหมายถึงอาการที่ไป มา หรือเกิดขึ้นรวดเร็วอย่างลมสลาตัน เช่น เวลาเขาโกรธอย่างกับลมสลาตัน. (เทียบ ม. selatan ว่า ลมใต้).

รถแวน

หมายถึงน. รถยนต์ส่วนบุคคล มีที่นั่งมากกว่า ๒ ตอน ตอนท้ายมีประตูข้างหลังสำหรับบรรทุกคนหรือของ.

ระโหย

หมายถึงก. อิดโรยเพราะหิวหรืออดนอนเป็นต้น.

ตีบรรทัด

หมายถึงก. ทำให้เป็นเส้นบรรทัดตามแนวนอน.

ไหล่

หมายถึงน. ส่วนของบ่าตอนที่ติดกับต้นแขน.

จุดจบ

หมายถึงน. วาระสุดท้าย, ตอนสุดท้าย; ความตาย.

วิภาค

หมายถึงน. การแบ่ง, การจำแนก; ส่วน, ตอน. (ป., ส.).

ซื่อเหมือนแมวนอนหวด

หมายถึง(สำ) ว. ทำเป็นซื่อ.

อังก์

หมายถึงน. องก์, ตอนหนึ่งของเรื่องละคร. (ป.).

จุดลูกน้ำ

หมายถึงน. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ , สำหรับคั่นวรรคตอนของข้อความ, จุลภาค ก็เรียก.

ตบหัวลูบหลัง

หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.

ภัสตรา

หมายถึง[พัดสะตฺรา] (แบบ) น. สูบลม. (ส.).