ค้นเจอ 264 รายการ

กะซ้าหอย

หมายถึงดู กะส้าหอย.

กะซี่

หมายถึงน. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้ เป็นหนี้เขาจนตาย.

กะดะ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สอย, กระทุ้ง.

กะตรุด

หมายถึง[-ตฺรุด] (กลอน) น. ตะกรุด เช่น พระกะตรุดเลศเลขลง เลิศแล้ว. (พยุหยาตรา), กะตุด ก็ใช้.

กะติงกะแตง

หมายถึงก. กุลีกุจอ เช่น พระชาลีก็ลีลาแล่นไปก่อน กะติงกะแตงต้อนรับ. (ม. กาพย์ กุมาร), กะตึงกะแตง ก็ใช้.

กะตุด

หมายถึง(ปาก) น. ตะกรุด, บางทีเรียก กะตรุด ก็มี.

กะตุมู

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นขมิ้นอ้อย. (ดู ขมิ้นอ้อย).

กะเตง

หมายถึงก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ.

กะเตงเรง

หมายถึงว. กะเตง ๆ.

กะแตว

หมายถึงว. ลักษณะที่ไปรบกวนบ่อย ๆ, หย่อย ๆ, เซ้าซี้.

กะถัว

หมายถึงน. นกกระตั้ว. (พจน. ๒๔๙๓).

กะทำ

หมายถึง(โบ) ก. กระทำ, ทำ.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ