ตัวกรองผลการค้นหา
กะซ้าหอย
หมายถึงดู กะส้าหอย.
กะซี่
หมายถึงน. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้ เป็นหนี้เขาจนตาย.
กะดะ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สอย, กระทุ้ง.
กะตรุด
หมายถึง[-ตฺรุด] (กลอน) น. ตะกรุด เช่น พระกะตรุดเลศเลขลง เลิศแล้ว. (พยุหยาตรา), กะตุด ก็ใช้.
กะติงกะแตง
หมายถึงก. กุลีกุจอ เช่น พระชาลีก็ลีลาแล่นไปก่อน กะติงกะแตงต้อนรับ. (ม. กาพย์ กุมาร), กะตึงกะแตง ก็ใช้.
กะตุด
หมายถึง(ปาก) น. ตะกรุด, บางทีเรียก กะตรุด ก็มี.
กะตุมู
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นขมิ้นอ้อย. (ดู ขมิ้นอ้อย).
กะเตง
หมายถึงก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ.
กะเตงเรง
หมายถึงว. กะเตง ๆ.
กะแตว
หมายถึงว. ลักษณะที่ไปรบกวนบ่อย ๆ, หย่อย ๆ, เซ้าซี้.
กะถัว
หมายถึงน. นกกระตั้ว. (พจน. ๒๔๙๓).
กะทำ
หมายถึง(โบ) ก. กระทำ, ทำ.