ตัวกรองผลการค้นหา
วทนะ
หมายถึง[วะทะนะ] (แบบ) น. การพูด, คำพูด; ปาก, หน้า. (ป., ส. วทน ว่า ปาก, หน้า).
เยิ่นเย้อ
หมายถึงว. ยืดยาด, ไม่กะทัดรัด, ไม่รัดกุม, (โดยมากใช้แก่คำพูดหรือข้อความ) เช่น พูดจาเยิ่นเย้อ ข้อความเยิ่นเย้อ.
โอ้โลมปฏิโลม
หมายถึง(ปาก) ก. พูดเอาอกเอาใจ, พูดเกลี้ยกล่อม.
จีบปาก,จีบปากจีบคอ
หมายถึงก. พูดอย่างดัดจริต, พูดเชิงประจบประแจง.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
เวทย์
หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).
พระราชกรณียกิจ
หมายถึงกิจอันพึงกระทำของพระเจ้าแผ่นดิน
น้ำเย็นปลาตาย
หมายถึง(สำ) น. คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น.
ทะลุกลางปล้อง
หมายถึงก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากำลังพูดกันอยู่.
ประโลม
หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.
หยอด
หมายถึงก. ใส่ลงหรือเทลงคราวละน้อย ๆ; แถมคำชมหรือคำพูดคมคาย.
อภิชิต
หมายถึงว. มีชัย, ชนะแล้ว. (ป., ส.).