ค้นเจอ 822 รายการ

สะพัก

หมายถึงน. ผ้าห่มเฉียงบ่า ราชาศัพท์ใช้ว่า ผ้าทรงสะพัก. ก. ห่มผ้า, ห่มคลุม, เช่น สะพักพระถันปทุเมศ. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).

จีบพลู

หมายถึงก. ม้วนพลูที่ป้ายปูนไว้แล้วให้เป็นรูปกรวย แล้วพันด้วยใยฝ้าย.

วากจิรพัสตร์

หมายถึงน. ผ้าที่ทำด้วยเปลือกไม้, ผ้าป่าน. (ป. วากจิร ว่า ที่ทำด้วยเปลือกไม้ + ส. วสฺตฺร ว่า ผ้า).

ผ้าอ้อม

หมายถึงน. ท่อนผ้าสำหรับปูให้เด็กนอนในเบาะ.

ฟอกผ้า

หมายถึงก. เอาสบู่เป็นต้นถูผ้าเพื่อให้สะอาด.

ม่านบังตา

หมายถึงน. เครื่องบังหน้าต่างในระดับตา มักทำด้วยผ้า.

กาสาว,กาสาว-,กาสาวะ

หมายถึง[กาสาวะ-] น. ผ้าย้อมฝาด, เขียนเป็น กาสาว์ ก็มี. (ป.).

กำมะหริด

หมายถึง[-หฺริด] น. ผ้าที่ทอด้วยขนสัตว์แกมไหม.

เกาไศย

หมายถึง[-ไส] (แบบ) น. ผ้าไหม. (ส. เกาเศยฺย; ป. โกเสยฺย).

วาลกัมพล

หมายถึง[วาละ-] น. ผ้าห่มทำด้วยขนสัตว์. (ป.).

เสาะด้าย,เสาะไหม

หมายถึงก. สาวด้ายหรือไหมที่จะเอามาทอผ้า.

เปียกชื้น

หมายถึงก. เปียกพอหมาด ๆ เช่น ผ้าเปียกชื้น.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ