ผลการค้นหา

สลาบ

หมายถึง[สะหฺลาบ] น. ปีกของนก; ขน. (ข.).

สุวะ

หมายถึง[-วะ] น. นกแขกเต้า. (ป.; ส. ศุก).

การเวก

หมายถึง[การะ-] น. ชื่อนกในวงศ์ Paradisaeidae มีหลายสกุล หลายชนิด ทุกชนิดมีสีสันสวยงาม พบเฉพาะในเกาะนิวกินี เกาะใกล้เคียง และตะวันออกเฉียงเหนือของออสเตรเลีย ที่รู้จักกันมากที่สุด คือ ชนิด Paradisaea apoda.

เวหังค์

หมายถึงน. วิหงค์, นก. (ป. วิหงฺค; ส. วิหํค).

เอี้ยงคำ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. นกขุนทอง. (ดู ขุนทอง).

ลาป,ลาป-,ลาป-

หมายถึง[ลาปะ-, ลาบ-] น. นกมูลไถ. (ป.).

จี่จู้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. นกกางเขน. (ดู กางเขน).

จีแจ๊บ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. นกกางเขน. (ดู กางเขน).

พญาลอ

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Lophura diardi ในวงศ์ Phasianidae ตัวผู้สีเทา ตะโพกสีแดงสด ขนหางยาวสีดำเหลือบเขียว ตัวเมียสีนํ้าตาล มีลายขวางสีดำ นกชนิดนี้ถือเป็นแบบฉบับของนกไก่ฟ้าในประเทศไทยมีชื่อสามัญว่า Siamese Fireback Pheasant, ไก่ฟ้าพญาลอ ก็เรียก.

กระจอกชวา

หมายถึงน. ชื่อนกขนาดเล็กชนิด Padda oryzivora ในวงศ์ Estrildidae มีถิ่นกำเนิดในเกาะชวาและเกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย เคยนำมาเลี้ยงใช้เสี่ยงทาย จึงเรียกว่า นกหมอดู.

ปักษธร

หมายถึง[ปักสะทอน] น. นก; พระจันทร์.

พริก

หมายถึง[พฺริก] น. ชื่อนกชนิด Metopidius indicus ในวงศ์ Jacanidae ตัวสีนํ้าตาลเป็นมันวาว หางตาขาว ปากเหลือง นิ้วตีนยาวมากสำหรับใช้เดินบนพืชนํ้า บินไม่เก่ง กินพืชนํ้าและแมลง.