ผลการค้นหา

เพ้อ

หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.

โย

หมายถึง(ปาก) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท.

บ้าน้ำลาย

หมายถึงว. ชอบพูดพล่าม, ชอบพูดเพ้อเจ้อ.

ภาษณ์

หมายถึงน. การพูด. (ส.).

ภาสน์

หมายถึงน. การพูด. (ป.).

โฉ่งฉ่าง

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงโลหะกระทบกัน, มีท่าทางเก้งก้างไม่รัดกุม เช่น กิริยาโฉ่งฉ่าง ชกโฉ่งฉ่าง, ส่งเสียงดังอย่างไม่เกรงใจใคร เช่น เขาพูดจาโฉ่งฉ่าง.

เลื่อนเปื้อน

หมายถึงว. อาการที่พูดเลอะเทอะ เช่น พูดจาเลื่อนเปื้อน.

เปรื้อย

หมายถึง[เปฺรื้อย] ว. คล่อง เช่น พูดเปรื้อย ว่า พูดคล่อง.

ยะงันจะคับ

หมายถึงว. พูดไม่ได้. (ช.).

ลุ้ย

หมายถึงก. พูดไม่ยับยั้ง.

พระคุณเจ้า

หมายถึงแทนชื่อที่พูดด้วย

พระเดชพระคุณ

หมายถึงแทนชื่อที่พูดด้วย