ตัวกรองผลการค้นหา
ข้างควาย
หมายถึงน. เรียกไม้ขนาบใกล้สันหลังคา ๒ ข้างจากหลบ มีไม้เสียบหนูยึดกลัดให้แน่น ว่า ไม้ข้างควาย.
เถาวัลย์
หมายถึงน. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. (ป., ส. วลฺลิ, วลฺลี).
กะโลง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลังไม้ฉำฉา, หีบไม้; (ถิ่น-พายัพ) โคลง.
ปลาม้ำ
หมายถึงน. ปลาร้าญวน ทำด้วยปลาดิบหมักเกลือ ใส่ข้าวคั่ว ใช้เป็นเครื่องจิ้ม.
แสง
หมายถึงน. ความสว่าง, สิ่งที่ทำให้ดวงตาแลเห็น; เพชรพลอย เช่น ตาวจิ้มแสง ว่า ดาบฝังพลอย.
ยู
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ไม้ยุงปัดทำด้วยต้นขัดมอน เรียกว่า ไม้ยู.
ตะพด
หมายถึงน. ไม้ถืออย่างหนึ่งทำด้วยไม้รวกเป็นต้น ยาวประมาณ ๑ เมตร.
ถาง
หมายถึงก. ใช้มีดเป็นต้นฟันให้เตียน เช่น ถางหญ้า ถางป่า.
ไล่
หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.
ปาฏลิ
หมายถึง[-ตะ] (แบบ) น. ไม้แคฝอย. (ป.).
ป่าเบญจพรรณ
หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.
กลางแจ้ง
หมายถึงน. นอกร่มไม้ชายคา.