ตัวกรองผลการค้นหา
ธรรม
หมายถึงคำประกอบท้ายคำที่เป็นนามธรรม เมื่อประกอบแล้วมีความหมายไม่ต่างไปจากคำศัพท์เดิม เช่น วัฒนธรรม อารยธรรม.
ลูกคำ
หมายถึงน. เรียกคำ ๒ คำเมื่อเอามาประสมกันแล้วมีความหมายต่างไปจากคำเดิมว่า ลูกคำของคำตั้ง เช่น ลูกค้า ลูกเขย เป็นลูกคำของคำ ลูก.
รับไหว้
หมายถึงก. ไหว้ตอบ, รับความเคารพคู่บ่าวสาวด้วยการให้ของตอบแทนหรือให้ศีลให้พร.
อ้า
หมายถึงว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า.
จ๋า
หมายถึงว. คำขานรับ; คำลงท้ายคำร้องเรียก เช่น หนูจ๋า.
บังเอิญ
หมายถึงว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, เผอิญ.
ประสูติการ
หมายถึงน. การเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติการ.
ออกดอกออกผล
หมายถึงก. ทำให้เกิดผลประโยชน์หรือกำไรเพิ่มพูนขึ้น.
อัคคีภัย
หมายถึงน. ภัยที่เกิดจากไฟ, ไฟไหม้.
เล็งญาณ
หมายถึงก. พิจารณาเห็นแจ้งด้วยปัญญาที่เกิดจากสมาธิ.
เปือก
หมายถึงน. ฟองหรือสิ่งที่เกิดเป็นฝ้าขึ้นจากโคลนตม.
ตายคาที่
หมายถึงก. ตายทันทีตรงที่เกิดเหตุ.