ตัวกรองผลการค้นหา
ปึงปัง
หมายถึงว. เสียงดังเอ็ดอึง.
กะหือ
หมายถึงว. เสียงครวญคราง.
ผิดวาจา
หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดคำพูด ก็ว่า.
เคยปาก
หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.
กระชาก
หมายถึงก. ฉุดโดยแรง, กระตุกโดยแรง, ชักเข้ามาโดยเร็วและแรง, โดยปริยายหมายความว่า พูดกระตุกเสียงดังห้วน ๆ เช่น พูดกระชากเสียง, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระโชก เป็น กระโชกกระชาก.
เหี้ยมเกรียม
หมายถึงว. ใจดำ, ปราศจากใจกรุณา; ดุร้าย เช่น หน้าตาเหี้ยมเกรียม.
ใจไม้ไส้ระกำ
หมายถึงว. เพิกเฉยดูดาย, ไม่มีเมตตากรุณาและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร.
อี๊ด
หมายถึงว. เสียงร้องดังเช่นนั้น.
เกาะ
หมายถึงว. เสียงเคาะ.
สัทศาสตร์
หมายถึง[สัดทะ-] น. วิชาว่าด้วยการศึกษาธรรมชาติของการออกเสียงและการเปล่งเสียงพูด. (อ. phonetics).
ลูกคอ
หมายถึงน. เสียงเอื้อนหรือเสียงครวญในเวลาร้องเพลงเป็นต้น.
ซู่,ซู่,ซู่ ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกมาก ๆ แต่ตกไม่นาน.