ผลการค้นหา

ทันตแพทย์

หมายถึง[ทันตะ-] น. แพทย์ผู้มีหน้าที่ตรวจรักษาโรคทางฟัน เหงือก ขากรรไกร และโรคภายในช่องปาก.

กระแสง

หมายถึงน. เสียง, เสียงแจ่มจ้า เช่น จึ่งตั้งนโม ซุ่มเสียงใหญ่โต กระแสงแจ่มใส. (ประถม ก กา).

ปัณรสี

หมายถึง[ปันนะระสี] ว. ที่ ๑๕. (ป. ปณฺณรสี).

เลอลบ

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้มีอำนาจเหนือผู้อื่น.

สามสบ

หมายถึงน. บริเวณที่แม่น้ำ ๓ สายมาบรรจบกัน.

สิโรดม,สิโรตม์

หมายถึงน. หัว, เบื้องสูงสุดของหัว. (ป. สิร + อุตฺตม).

ภิงคาร

หมายถึงน. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ป.; ส. ภฺฤงฺคาร).

ออกอากาศ

หมายถึงก. กระจายเสียงทางวิทยุ, กระจายเสียงและแพร่ภาพทางโทรทัศน์.

กระลาศรี

หมายถึงน. ผู้หญิง เช่น รฦกกระลาศรี เสาวภาคย กูเออย. (กำสรวล).

เฉนียน

หมายถึง[ฉะเหฺนียน] น. ฝั่งนํ้า. (ข. เฉฺนร ว่า ชายฝั่ง).

โมฆ,โมฆ-,โมฆะ

หมายถึง[โมคะ-] ว. เปล่า, ว่าง; ไม่มีประโยชน์, ไม่มีผล, เช่น สัญญาเป็นโมฆะ; (กฎ) เสียเปล่า ไม่มีผลบังคับหรือผูกพันตามกฎหมาย. (ป., ส.).

มรรตยะ,มรรตัย,มัตตัย,มัตยะ

หมายถึง[มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ] น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).