ผลการค้นหา

ปาณิดล

หมายถึงน. ฝ่ามือ. (ป., ส. ปาณิตล).

กำปั้น

หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะทุบเป็นต้น.

คุ้ย

หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.

ประตูลม

หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.

ฟายน้ำตา

หมายถึงก. เอามือเช็ดน้ำตาที่อาบหน้าอยู่.

กำหมัด

หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.

ตะกุย

หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.

หมวกแจว

หมายถึงน. ไม้ที่สวมหัวแจวสำหรับจับ.

แม่วี

หมายถึงน. คอกจับช้างขนาดเล็ก; แม่ซื้อ.

เจลียง

หมายถึง[จะเลียง] น. ชื่อไข้ที่มีอาการจับวันเว้นวัน.

มาลัยชายเดียว

หมายถึงน. มาลัยที่มีอุบะห้อยชายเพียงพวงเดียว, มาลัยมือ มาลัยข้อมือ หรือ มาลัยเปีย ก็เรียก.

ปาณิมุกต์

หมายถึงน. ศัสตราที่พุ่งด้วยมือ เช่น หอก หลาว. (ส.).