ผลการค้นหา

จะจ้า

หมายถึงว. เสียงร้องไห้.

วรรณยุกต์,วรรณยุต

หมายถึงน. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทย มี ๕ เสียง คือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา มีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูป คือ ่ (ไม้เอก) ้ (ไม้โท) ๊ (ไม้ตรี) ๋ (ไม้จัตวา).

แกรก

หมายถึง[แกฺรก] ว. เสียงดังเหมือนเล็บขูดพื้น, เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากการย่องหรือเล็ดลอด.

ขิก ๆ

หมายถึงว. หัวเราะเสียงอย่างนั้น.

แอด,แอด ๆ,แอ๊ด,แอ๊ด ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดหรือปิดประตูฝืด ๆ.

ป้าบ,ป๊าบ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงตีด้วยไม้แบน ๆ.

โผละ

หมายถึง[โผฺละ] ว. เสียงดังอย่างเสียงทุบมะพร้าวให้แตก.

มอ

หมายถึงน. วัวตัวผู้. ว. เสียงอย่างเสียงวัวร้อง.

ครอก

หมายถึง[คฺรอก] ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงกรนของคนที่หลับ.

เสียงพยัญชนะ

หมายถึงน. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ, พยัญชนะ ก็เรียก.

วทะ

หมายถึง[วะ-] น. คำพูด. ก. พูด, กล่าว. (ป.).

สวระ

หมายถึงน. เสียง. (ส.).