ค้นเจอ 181 รายการ

ขนสัตว์

หมายถึงน. เรียกผ้าที่ทอจากขนของสัตว์บางชนิดเช่นแกะว่า ผ้าขนสัตว์.

ขนหัวลุก

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตกใจหรือกลัวมากเป็นต้นจนรู้สึกคล้ายกับผมตั้งชันขึ้น.

ขนอบ

หมายถึง[ขะหฺนอบ] ก. นิ่ง. (ต.).

ขนาก

หมายถึง[ขะหฺนาก] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Juncellus inundatus C.B. Clarke ในวงศ์ Juncaceae ขึ้นอยู่ในทุ่งนาและริมแม่นํ้า คล้ายกก, กระหนาก ก็เรียก.

ขนานลี่

หมายถึงน. เรือแล่นคู่เคียงกันไป.

ขนาย

หมายถึง[ขะหฺนาย] น. งาช้างพัง. (ข. ขฺนาย ว่า เขี้ยวหมู).

ขนุนป่า

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Artocarpus lanceifolius Roxb. ในวงศ์ Moraceae เกิดในป่าดิบ.

เขน

หมายถึงน. เรียกตัวแสดงโขนพวกหนึ่งซึ่งเป็นพลรบ มีหน้าที่ออกเต้นในเวลายกทัพ ว่า พลเขน, เรียกอาการเต้นของพลเขนว่า เต้นเขน.

แขนซ้ายแขนขวา

หมายถึงน. บริวารหรือผู้ใต้บังคับบัญชาที่เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงเปรียบเสมือนแขนซ้ายแขนขวา.

จองหองพองขน

หมายถึงว. เย่อหยิ่งแสดงอาการลบหลู่.

พระโลมจักษุ

หมายถึงขนตา

พระโลมากัจฉะ

หมายถึงขนรักแร้

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ