ผลการค้นหา

ทองภู

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

วณิชย์,วณิชยา

หมายถึง[วะนิด, วะนิดชะยา] น. การค้าขาย. (ส.).

ส้มลิ้ม

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

รัถยา

หมายถึง[รัดถะยา] น. ทางเดิน. (ส. รถฺยา; ป. รจฺฉา).

ดื้อยา

หมายถึงก. ต้านทานฤทธิ์ยา (ใช้แก่เชื้อโรค เช่น แบคทีเรีย ไวรัส).

รางดำ

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

กัลยาณมิตร

หมายถึง[กันละยานะมิด] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ขิงแห้ง

หมายถึงน. ขิงชนิดหนึ่งที่ตากแห้ง ใช้เป็นเครื่องยาไทย.

เภสัชพฤกษศาสตร์

หมายถึง[เพสัดชะพฺรึกสะสาด] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยพืชที่ใช้เป็นยา.

เจริญอาหาร

หมายถึงก. บริโภคอาหารได้มาก. ว. ที่ทำให้บริโภคอาหารได้มาก เช่น ยาเจริญอาหาร.

อาชญาบัตร

หมายถึง[อาดยาบัด, อาดชะยาบัด] (กฎ) น. ใบอนุญาตซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่ออกให้แก่ผู้รับอนุญาตเพื่อใช้ประกอบการอาชีพบางอย่างตามเขตที่กำหนด.

ฝิ่น

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Papaver somniferum L. ในวงศ์ Papaveraceae ยางซึ่งกรีดจากผลนำมาเคี่ยวให้เหนียวเป็นยาเสพติด ใช้ทำยาได้.