ผลการค้นหา

ขึงพืด

หมายถึงก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.

กระเจ่า,กระเจ้า,กระเจ้า

หมายถึง(ถิ่น) น. นกยาง เช่น กระจาบกระเจ้าจับ ซ้องศัพทอึงอล.

ละมุ

หมายถึงน. โป๊ะเล็ก ๆ ที่ทำไว้สำหรับจับปลาตามชายทะเล.

มือโม่

หมายถึงน. ไม้ที่ยื่นออกมาจากตัวโม่ มีเดือยสำหรับจับหมุน.

ขี้แดด

หมายถึงน. ตะไคร่ที่จับบนผิวโคลนสีเขียว ๆ.

ดอกบัว

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น ดอกบัวผ้ายจับบัว. (ลอ).

สำเหนียก

หมายถึง[สำเหฺนียก] ก. ฟัง, คอยเอาใจใส่, กำหนดจดจำ, เช่น ผู้ใหญ่สอนอะไรก็ให้สำเหนียกไว้ให้ดี.

ไม้สั้นไม้ยาว

หมายถึงน. เรียกวิธีเสี่ยงทายแบบหนึ่งว่าจับไม้สั้นไม้ยาว คือ ใช้ไม้เล็ก ๆ ขนาดสั้นยาวลดหลั่นกันไป จำนวนเท่าคนที่จะจับ กำปลายไม้ให้โผล่เสมอกัน มักตกลงกันว่า ผู้จับได้ไม้สั้นที่สุดเป็นผู้แพ้.

โจม

หมายถึงก. โถมเข้าไป, กระโดดเข้าไป, เช่น โจมจับ โจมฟัน.

ร้าวรานใจ

หมายถึงก. ทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ เช่น ถ้อยคำเสียดแทงทำให้ผู้ฟังร้าวรานใจ.

จอบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. แอบ, ลอบ, คอยฟัง; (ถิ่น-พายัพ) ล่อ, เล้าโลม, ชักชวน.

ยอ

หมายถึงน. เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง เป็นร่างแหสี่เหลี่ยมมีคันสำหรับยก.