ผลการค้นหา

กลิงค์

หมายถึง[กะลิง] น. เรียกชาวอินเดียใต้พวกหนึ่งที่มีผิวดำว่า แขกกลิงค์, กลึงค์ หรือ กะเล็ง ก็ว่า. (คำนี้เดิมหมายถึงชาวอินเดียที่มาจากแคว้นกลิงคราษฎร์).

เสียม

หมายถึงน. เมืองไทย, ไทย. (เป็นสำเนียงที่ชาวต่างประเทศเรียกเพี้ยนจากคำ สยาม).

ไพร่

หมายถึง[ไพฺร่] (โบ) น. ชาวเมือง, พลเมืองสามัญ; คนเลว. ว. สามัญ.

กระแซ

หมายถึงน. คนเชื้อสายชาวอินเดียเมืองมณีปุระ (เมืองหนึ่งในแคว้นอัสสัม).

คามณี

หมายถึง[คามะ-, คามมะ-] (แบบ) น. ผู้ใหญ่บ้าน, นายบ้าน, หัวหน้า. (ป.).

ยวน

หมายถึงน. ชื่อชนชาติกรีก, ชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากคำ Ionia; เรียกชาวไทยทางล้านนาว่า ไทยยวน, เพี้ยนเป็น เยาวนะ โยน หรือ โยนก ก็มี. (ส.).

บังกะโล

หมายถึงน. บ้านยกพื้นชั้นเดียว มีระเบียงกว้าง. (ฮ. บงฺคลา; อ. bungalow).

บ่ายหน้า

หมายถึงก. หันหน้า เช่น บ่ายหน้าไปทางทิศเหนือ, มุ่ง เช่น บ่ายหน้ากลับบ้าน.

คนใช้

หมายถึงน. คนที่มีหน้าที่คอยรับใช้, ลูกจ้างที่รับใช้ทำงานบ้าน.

แวะ

หมายถึงก. หยุดชั่วคราวระหว่างทาง เช่น แวะตลาดก่อนกลับบ้าน แวะรับส่งคนโดยสาร.

สมหน้าสมตา

หมายถึงว. เหมาะแก่เกียรติและฐานะ เช่น ลูกสาวบ้านนั้นเขาแต่งงานไปอย่างสมหน้าสมตา.

เป็นหน้าเป็นตา

หมายถึงว. เป็นที่เชิดหน้าชูตา เช่น บ้านนี้มีลูกชายเก่งและขยัน เป็นหน้าเป็นตาของวงศ์ตระกูล.