ผลการค้นหา

ยาลูกกลอน

หมายถึงน. ยาที่ปั้นเป็นก้อนกลมเพื่อกลืนกิน.

โม้ ๆ,โม่ะ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงเรียกสุนัขมากินข้าว.

รู้ฉลาด

หมายถึงก. เอารัดเอาเปรียบ เช่น เขารู้ฉลาดกินแต่ของเพื่อน ของตัวเก็บไว้.

ล่อนแก่น

หมายถึงก. สิ้นเนื้อประดาตัว (ใช้แก่การพนัน) เช่น กินก่อนล่อนแก่น.

คอสูง

หมายถึงว. ชอบกินหรือใช้ของดีราคาแพง.

แกล้ม

หมายถึง[แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, กับแกล้ม ก็ว่า. ว. ไปด้วยกัน, ควบคู่กันไป, แกมกัน, (ใช้แก่กิริยากิน) เช่น กินแกล้มเหล้า.

หมาในรางหญ้า

หมายถึง(สำ) น. คนที่หวงแหนสิ่งที่ตนเองกินหรือใช้ไม่ได้ แต่ไม่ยอมให้คนอื่นกินหรือใช้, หมาหวงราง ก็ว่า.

หมาหวงราง

หมายถึง(สำ) น. คนที่หวงแหนสิ่งที่ตนเองกินหรือใช้ไม่ได้ แต่ไม่ยอมให้คนอื่นกินหรือใช้, หมาในรางหญ้า ก็ว่า.

แล้ว เล่า,...แล้ว...เล่า,แล้ว ๆ เล่า ๆ

หมายถึงว. ทำแล้วทำอีกอยู่นั่นเอง เช่น พูดแล้วพูดเล่า กินแล้วกินเล่า ทำแล้ว ๆ เล่า ๆ ไม่รู้จักเสร็จ.

หมุบหมับ

หมายถึงว. อาการที่หยิบฉวยหรือกินโดยเร็ว เช่น แย่งกันกินหมุบหมับ, บางทีก็ใช้แยกกัน เช่นคว้าคนละหมุบคนละหมับ.

รังนก

หมายถึงน. รังของนกอีแอ่นชนิดหนึ่ง เมื่อแช่นํ้ามีลักษณะคล้ายวุ้น กินได้.

ผิดสำแดง,ผิดสำแลง

หมายถึงก. กินอาหารแสลงไข้ ทำให้โรคกำเริบ.