ผลการค้นหา

จำนวนอตรรกยะ

หมายถึง(คณิต) น. จำนวนที่สามารถเขียนให้เป็นรูปทศนิยมไม่รู้จบประเภทไม่ซํ้าได้ เช่น (= ๑.๔๑๔๒๑๓๕...), (= ๓.๑๔๑๕๙๒๖...).

แม่ยั่วเมือง

หมายถึง(โบ) น. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณ, เขียนว่า แม่หยั่วเมือง หรือ แม่อยั่วเมือง ก็มี.

จำนวนเชิงซ้อน

หมายถึง(คณิต) น. จำนวนที่มีองค์ประกอบ ๒ ส่วน เขียนได้เป็น a + bi โดย a และ b เป็นจำนวนจริง และ i๒ = -๑.

สุ้มเสียง

หมายถึงน. กระแสเสียง, (โบ) เขียนเป็น ซุ่มเสียง ก็มี เช่น จึงตั้งนะโม ซุ่มเสียงใหญ่โต. (ประถม ก กา).

มือบอน

หมายถึงว. อาการที่มืออยู่ไม่สุข ชอบขีดเขียนตามกำแพงหรือชอบเด็ดดอกไม้ใบไม้เป็นต้น.

ล้ำยุค,ล้ำสมัย

หมายถึงว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.

โปตถกะ

หมายถึง[โปดถะกะ] น. หนังสือที่เขียนหรือจาร, คัมภีร์หนังสือ, เล่มหนังสือ. (ป.).

กระหนก

หมายถึงน. ชื่อแบบลายไทยประเภทหนึ่ง ใช้ผูกเขียนเป็นลวดลาย มีทั้งระบายสี ปิดทองรดนํ้า ปั้น หรือแกะสลักเป็นต้น มีหลายชนิด เช่น กระหนกเปลว กระหนกก้านขด กระหนกเครือ, เดิมเขียนเป็น กนก ก็มี.

ประท้วง

หมายถึงก. กระทำการหรือแสดงกิริยาอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นการคัดค้านเพราะไม่เห็นด้วยหรือไม่พอใจอย่างยิ่ง เช่น อดข้าวประท้วง เขียนหนังสือประท้วง.

หยั่วเมือง

หมายถึง(โบ) ว. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณว่า แม่หยั่วเมือง, เขียนว่า อยั่วเมือง หรือ ยั่วเมือง ก็มี.

เหย้า

หมายถึง[เย่า] น. เรือน, บ้านเรือน, ครอบครัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ เรือน เป็น เหย้าเรือน, เขียนเป็น หย้าว ก็มี.

อภิรุม

หมายถึงน. ฉัตรเครื่องสูงอย่างหนึ่ง ใช้ในกระบวนแห่ของหลวง หรือปักเป็นเครื่องประดับเกียรติยศ, โบราณเขียนเป็น อภิรม ก็มี.