ผลการค้นหา

กุลี

หมายถึงเพี้ยนมาจาก กลี เช่น เกิดการกุลี. (กฎ. ราชบุรี).

ไข้กำเดา

หมายถึง(โบ) น. ไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด.

ชาติภูมิ

หมายถึง[ชาดติพูม] น. ถิ่นที่เกิด.

ต้นตอ

หมายถึงน. เรื่องเดิม, เหตุเดิม, ที่เกิด.

ตีโพยตีพาย

หมายถึงก. แกล้งร้องหรือทำโวยวายเกินสมควร, แสดงความเสียอกเสียใจจนเกินเหตุ.

ลูกเถื่อน

หมายถึงน. ลูกช้างที่เกิดจากช้างเถื่อนในป่า.

อภูตะ

หมายถึง[อะพูตะ] ว. ไม่มี, ไม่เกิดขึ้น, ไม่ปรากฏ. (ป., ส.).

น้ำพักน้ำแรง

หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.

ปั้นสีหน้า

หมายถึงก. แกล้งแสดงหน้าตาให้ผิดปรกติเพื่อลวงให้เขาหลงเชื่อ เช่น ไม่เจ็บแต่ปั้นสีหน้าให้เหมือนคนเจ็บ.

รังแก

หมายถึงก. แกล้งทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น (มักใช้แก่ผู้มีอำนาจมากกว่า) เช่น ผู้ใหญ่รังแกเด็ก.

สวรรค์ในอก นรกในใจ

หมายถึง(สำ) น. ความสุขที่เกิดจากการทำความดี หรือความทุกข์ที่เกิดจากการทำความชั่ว ย่อมอยู่ในใจของผู้ทำเอง.

น้ำกระด้าง

หมายถึงน. นํ้าซึ่งเมื่อฟอกกับสบู่แล้วเกิดตะกอนขึ้น ซึ่งเรียกว่า ไคลสบู่ และไม่มีฟองสบู่เกิดขึ้นหรือเกิดขึ้นน้อย ทั้งนี้เพราะมีเกลือของแคลเซียมและแมกนีเซียมละลายอยู่.