ตัวกรองผลการค้นหา
ลุแก่โทสะ,ลุโทสะ
หมายถึงก. บันดาลโทสะ, โกรธมาก, เช่น เขาทำร้ายผู้อื่นด้วยลุแก่โทสะ.
หน้าฉาน,หน้าที่นั่ง
หมายถึงน. ที่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าอยู่หัวหรือพระราชินี เช่น อย่าเดินตัดหน้าฉาน แสดงหน้าที่นั่ง.
หน้าสิ่วหน้าขวาน
หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในระยะอันตรายเพราะอีกฝ่ายหนึ่งกำลังโกรธหรือมีเหตุการณ์วิกฤตเป็นต้น.
อักโกธะ
หมายถึงน. ความไม่โกรธ, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม). (ป.).
คัด
หมายถึงก. เขียนด้วยตัวบรรจง เช่น เขียนเร็ว ๆ อย่ามัวแต่คัด.
ปัด ๆ
หมายถึงว. อาการที่โกรธกระฟัดกระเฟียด, อาการที่ดิ้นพราด ๆ อย่างปลาที่ถูกตี.
ชะช้า
หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชัดช้า ก็ว่า.
ประทุฐจิต
หมายถึง[ปฺระทุดถะจิด] น. จิตร้าย, จิตโกรธ.
หน้าตูม
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงอาการไม่พอใจ เช่น เธอโกรธใครมาหน้าตูมเชียว.
เย้ยหยัน
หมายถึงก. พูดหรือแสดงกิริยาดูถูกเยาะเย้ยให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.
ออกงิ้ว
หมายถึงก. แสดงอาการโกรธโดยทำท่าทางและส่งเสียงเอะอะตึงตังอย่างเล่นงิ้ว.
ขาดกัน
หมายถึงก. แยกจากกัน ไม่คบค้าสมาคมกันต่อไป เช่น แม้นมิยกพลไกรไปช่วย ถึงเราม้วยก็อย่ามาดูผี อย่าดูทั้งเปลวอัคคี แต่วันนี้ขาดกันจนบรรลัย. (อิเหนา).