ผลการค้นหา

ดอกกะทือ

หมายถึงใช้เป็นคำด่าผู้หญิง.

สักการะ

หมายถึงไหว้(ใช้กับพระสงฆ์)

โพยมัน,โพยมาน

หมายถึง[พะโยมัน, พะโยมาน] น. โพยม, ท้องฟ้า, อากาศ. (ส.).

ขมีขมัน

หมายถึง[ขะหฺมีขะหฺมัน] ว. รีบเร่งในทันทีทันใด. (ข. ขฺมี; ต. ขมัน).

เขก

หมายถึงก. ใช้ด้านหลังของข้อนิ้วที่งอเข้าด้วยกันเคาะลงไป เช่น ใช้มะเหงกเขกหัว.

คนใช้

หมายถึงน. คนที่มีหน้าที่คอยรับใช้, ลูกจ้างที่รับใช้ทำงานบ้าน.

ถอดไพ่

หมายถึงก. จัดเรียงไพ่ให้เข้าชุดโดยใช้หลักเกณฑ์อย่างใดอย่างหนึ่ง (มักใช้ในการเสี่ยงทาย).

อาปะ,อาโป

หมายถึงน. นํ้า, เมื่อใช้เป็นส่วนหน้าของสมาสมักใช้ว่า อาโป เช่น อาโปกสิณ อาโปธาตุ.

โอสถกรรม

หมายถึงน. การแพทย์แผนกใช้ยา, การรักษาไข้ด้วยวิธีใช้ยา.

ปรานีปราศรัย

หมายถึง[ปฺรานีปฺราไส] ก. ปรานี (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ใช้อย่างไม่ปรานีปราศรัย.

ทะเทียด

หมายถึงน. กลองแขกมี ๒ หน้า หน้าหนึ่งใช้มือตี อีกหน้าหนึ่งใช้ไม้ตี ใช้ในกระบวนแห่.

แก่ไฟ

หมายถึงว. ใช้ไฟแรงเกินไป (มักใช้แก่การหุงหรือต้มที่ใช้ไฟแรงจนเกือบไหม้).