ค้นเจอ 490 รายการ

ฉวย

หมายถึงก. คว้า จับ หรือหยิบเอาโดยเร็ว. สัน. ถ้า, แม้.

ตะกร่อม

หมายถึง[-กฺร่อม] น. เครื่องมือจับปูทะเล. (ดู กะกร่อม).

หูชัน

หมายถึงก. อาการที่แสดงว่าตั้งใจฟัง (มักใช้แก่สัตว์บางชนิด).

กระโชกโฮกฮาก

หมายถึงว. อาการพูดกระชากเสียงหรือพูดกระแทกเสียงซึ่งไม่น่าฟัง, โฮกฮาก ก็ว่า.

ชื่นมื่น

หมายถึงก. ชื่นบาน เช่น ท้าวสามนต์ฟังถ้อยค่อยชื่นมื่น. (สังข์ทอง).

หูหนวก

หมายถึงน. หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง, โดยปริยายหมายความว่า ฟังอะไรไม่ได้ยิน.

ลากคอ

หมายถึงก. จับตัว, ดึงตัว, เช่น ลากคอเข้าตะราง.

สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น

หมายถึง(สำ) น. การได้ยินได้ฟังจากผู้อื่นหลาย ๆ คน ก็ไม่เท่ากับพบเห็นด้วยตนเอง.

ทิมดาบ

หมายถึง(โบ) น. ทิมที่พวกขุนนางคอยเฝ้าฟังกระแสราชการ.

ศรุตะ

หมายถึง[สะรุตะ] ก. ได้ยิน, ได้ฟัง; มีชื่อเสียง, มีผู้รู้จัก. (ส.).

อ่อนหวาน

หมายถึงว. ไพเราะ, น่าฟัง, เช่น เขาเป็นคนพูดจาอ่อนหวาน; งามละมุนละไม เช่น หน้าตาอ่อนหวาน.

ปาณิเคราะห์

หมายถึงน. การจับเจ้าสาวด้วยมือ คือ การแต่งงาน. (ส. ปาณิคฺรห; ป. ปาณิคฺคห).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ