ค้นเจอ 6,136 รายการ

ปาป,ปาป-

หมายถึง[ปาปะ-] น. บาป. (ป., ส.).

ถูป,ถูป-

หมายถึง[ถูปะ-] (แบบ) น. เจดีย์ซึ่งก่อไว้สำหรับบรรจุของควรบูชา มีกระดูกของบุคคลที่นับถือเป็นต้น. (ป.).

ปริกัลป,ปริกัลป-

หมายถึง[ปะริกันละปะ-] น. ความตรึก, ความดำริ, ความกำหนดในใจ. (ส. ปริกลฺป; ป. ปริกปฺป).

กระทบ

หมายถึงก. โดน, ถูกต้อง, ปะทะ, พูดหรือทำให้กระเทือนไปถึงผู้อื่น เช่น พูดกระทบเขา ตีวัวกระทบคราด, ในบทกลอนใช้ว่า ทบ ก็มี เช่น ของ้าวทบปะทะกัน. (ตะเลงพ่าย), หรือว่า ประทบ ก็มี เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).

ภาสุระ

หมายถึงว. สว่าง, มีแสงพราวเช่นแก้ว. (ส.).

โจร,โจร,โจร-

หมายถึง[โจน, โจระ-, โจนระ-] น. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น. (ป., ส.).

ปรมาณู

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. ส่วนของสารที่มีขนาดเล็กที่สุดจนไม่สามารถจะแยกย่อยได้อีกด้วยวิธีเคมี. (ป., ส. ปรมาณุ).

สรณ,สรณ-,สรณะ

หมายถึง[สะระนะ-] น. ที่พึ่ง, ที่ระลึก; ความระลึก. (ป.; ส. ศรณ).

ผรณาปีติ

หมายถึง[ผะระ-] น. ปีติที่เกิดแล้วทำให้รู้สึกซาบซ่านไปทั่วร่างกาย. (ป.).

ผะ

หมายถึงใช้แทน ประ เช่น ผะเด ผะเด็น ผะแดง ผะเทศ.

พระกัประ

หมายถึงข้อศอก

มกร,มกร-

หมายถึง[มะกอน, มะกอระ-, มะกะระ-] น. มังกร, ชื่อดาวราศีที่ ๑๐. (ป., ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ