ค้นเจอ 524 รายการ

แม่สายบัวแต่งตัวค้าง

หมายถึง(สำ) น. ผู้หญิงที่แต่งตัวคอยผู้มารับออกนอกบ้าน แต่เขาไม่มาตามนัด.

ซอมซ่อ

หมายถึง[ซอมมะ-] ว. ไม่โอ่โถง เช่น บ้านซอมซ่อ, ขะมุกขะมอม เช่น แต่งตัวซอมซ่อ.

เยาวนะ

หมายถึง[-วะ-] น. ชื่อชนชาติกรีก ซึ่งชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากคำ Ionia; ชื่อเรียกชาวไทยทางล้านนา, ยวน โยน หรือ โยนก ก็เรียก.

กรมท่าขวา

หมายถึง[กฺรมมะ-] (กฎ; โบ) น. ส่วนราชการที่มีหน้าที่เกี่ยวกับชนชาวแขก.

กรมท่าซ้าย

หมายถึง[กฺรมมะ-] (กฎ; โบ) น. ส่วนราชการที่มีหน้าที่เกี่ยวกับชนชาวจีน.

ลีซอ

หมายถึงน. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง ตระกูลทิเบต-พม่า อยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทย.

เทวัญ

หมายถึงน. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์.

กรรษก

หมายถึง[กัดสก] (แบบ) น. ชาวนา. (ส. กรฺษก; ป.กสฺสก).

ละว้อ,ละว้า,ละว้า

หมายถึงน. คนชาวเขาตอนเหนือประเทศไทยพวกหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.

นวนิต

หมายถึงน. นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ชาวอินเดียเรียกว่า ghee). (ป., ส.).

เงี้ยว

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของชนชาวไทยใหญ่ที่ใช้เรียกกันเป็นสามัญในประเทศไทยสมัยก่อน.

นา

หมายถึง(โบ; เลิก) น. ตำแหน่งเจ้ากระทรวงปกครองครั้งโบราณ มีหน้าที่ดูแลรักษานาหลวง จัดหาและรักษาเสบียงอาหารสำหรับพระนคร ดูแลทุกข์สุขของชาวไร่ชาวนา.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ