ค้นเจอ 587 รายการ

สามสบ

หมายถึงน. บริเวณที่แม่น้ำ ๓ สายมาบรรจบกัน.

สิโรดม,สิโรตม์

หมายถึงน. หัว, เบื้องสูงสุดของหัว. (ป. สิร + อุตฺตม).

ภิงคาร

หมายถึงน. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ป.; ส. ภฺฤงฺคาร).

ออกอากาศ

หมายถึงก. กระจายเสียงทางวิทยุ, กระจายเสียงและแพร่ภาพทางโทรทัศน์.

กระลาศรี

หมายถึงน. ผู้หญิง เช่น รฦกกระลาศรี เสาวภาคย กูเออย. (กำสรวล).

เฉนียน

หมายถึง[ฉะเหฺนียน] น. ฝั่งนํ้า. (ข. เฉฺนร ว่า ชายฝั่ง).

มรรตยะ,มรรตัย,มัตตัย,มัตยะ

หมายถึง[มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ] น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).

ถ้ำยาดม

หมายถึงน. ภาชนะรูปทรงกระบอกขนาดเล็ก มีฝา ชั้นในเจาะเป็นรู มีส้มมือผสมเครื่องยาบรรจุภายใน ใช้ดม.

อังกุระ,อังกูร

หมายถึง[-กูน] น. หน่อ, หน่อเนื้อเชื้อไข, เชื้อสาย; มักใช้ อังกูร เป็นส่วนท้ายของสมาส เป็น อางกูร เช่น พุทธางกูร นรางกูร. (ป., ส.).

ธรณีศวร

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. ธรณี + อิศฺวร).

ยาน

หมายถึงว. อาการที่หย่อนลงหรือห้อยลงกว่าระดับที่ควรมีควรเป็นตามปรกติ.

อรรถกร

หมายถึง[อัดถะกอน] ว. ให้ประโยชน์, เป็นประโยชน์. (ส. อรฺถกร).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ