ตัวกรองผลการค้นหา
ภควดี
หมายถึง[พะคะวะดี] ใช้เป็นคำเรียกสตรีที่เคารพ เช่น พระมหิษี พระอุมา พระลักษมี. (ป., ส. ภควตี).
เจ้ากู
หมายถึงน. ท่าน (ใช้เรียกพระที่นับถือ).
อาศิรวจนะ
หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).
อาเศียรวจนะ
โอม
หมายถึงน. คำที่ประกอบด้วยเสียง ๓ เสียง คือ อ อุ ม [อ่านว่า อะ อุ มะ] รวมกัน ข้างฝ่ายฮินดูหมายถึง พระเจ้าทั้ง ๓ คือ อ = พระศิวะ อุ = พระวิษณุ ม = พระพรหม; ข้างพระพุทธศาสนาเลียนเอามาใช้หมายถึง พระรัตนตรัย คือ อ = อรหํ (พระพุทธเจ้า) อุ = อุตฺตมธมฺม (พระธรรมอันสูงสุด) ม = มหาสงฺฆ (พระสงฆ์) นับถือเป็นคำศักดิ์สิทธิ์, เป็นคำขึ้นต้นของการกล่าวมนตร์. ก. กล่าวคำขึ้นต้นของมนตร์. (ส.).
อีดอก
หมายถึงน. คำที่ใช้ด่าผู้หญิง.
บรมครู
หมายถึงน. คำที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ.
กระจิบ,-กระจิบ
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุบ เป็น กระจุบกระจิบ.
กระจิ๋ม,-กระจิ๋ม
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุ๋ม เป็น กระจุ๋มกระจิ๋ม.
กระแฉก,-กระแฉก
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉอก เป็น กระฉอกกระแฉก.
กระเดียม,-กระเดียม
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระดี้ เป็น กระดี้กระเดียม.
กระทัน,-กระทัน
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระทด เป็น กระทดกระทัน.