ผลการค้นหา

เพ้อ

หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.

โย

หมายถึง(ปาก) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท.

บ้าน้ำลาย

หมายถึงว. ชอบพูดพล่าม, ชอบพูดเพ้อเจ้อ.

เต็มปาก

หมายถึงว. ใช้ประกอบกริยาพูดหรือกล่าว หมายความว่า พูดได้สนิทปาก, พูดได้อย่างไม่กระดากปาก ไม่อ้อมแอ้ม, บางทีก็ใช้ว่า เต็มปากเต็มคอ หรือ เต็มปากเต็มคำ.

ภาษณ์

หมายถึงน. การพูด. (ส.).

ภาสน์

หมายถึงน. การพูด. (ป.).

เลื่อนเปื้อน

หมายถึงว. อาการที่พูดเลอะเทอะ เช่น พูดจาเลื่อนเปื้อน.

เปรื้อย

หมายถึง[เปฺรื้อย] ว. คล่อง เช่น พูดเปรื้อย ว่า พูดคล่อง.

แม่คุณ

หมายถึงน. คำพูดเอาใจหญิงหรือแสดงความเอ็นดูรักใคร่เด็กหญิง.

ใต้เท้า

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วยอย่างเคารพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

สารัตถะ

หมายถึง[สารัดถะ-] น. เนื้อหาหลัก, ใจความสำคัญ, ความคิดสำคัญของเรื่อง.

นั่นปะไร,นั่นเป็นไร

หมายถึงคำกล่าวแสดงว่าเหตุการณ์เป็นอย่างที่พูดไว้, (ปาก) คำแสดงการซ้ำเติม เช่น นั่นปะไร ว่าแล้วไม่เชื่อ.