ผลการค้นหา

จานเชิง

หมายถึงน. ภาชนะกระเบื้องชนิดหนึ่ง ลักษณะแบนกลมคล้ายจาน ยกขอบและมีเชิงอย่างพาน เดิมสั่งทำจากจีน มีทั้งชนิดเขียนลายครามและเขียนสีเบญจรงค์ ใช้ใส่อาหาร.

แม่หยั่วเมือง

หมายถึง(โบ) น. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณ, เขียนว่า แม่ยั่วเมือง หรือ แม่อยั่วเมือง ก็มี.

ข้อเขียน

หมายถึงน. เรียกการสอบแบบเขียนคำตอบว่า สอบข้อเขียน, มักใช้คู่กับ สอบสัมภาษณ์.

เชิงอรรถ

หมายถึงน. คำอธิบายหรือข้ออ้างอิงที่เขียนหรือพิมพ์ไว้ที่ส่วนล่างของหน้าหนังสือหรือตอนท้ายของเรื่อง.

พินทุกัป,พินทุกัปปะ

หมายถึงน. การทำพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ. (ป. พินฺทุกปฺป).

ฟันหนู

หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมาย ๒ ขีด รูปดังนี้ " สำหรับเขียนบนสระ ิให้เป็น สระ ื ,มูสิกทันต์ ก็ว่า.

กระกัด

หมายถึง(โบ) ก. ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น ด้วยกระกัดศรัทธา. (มาลัยคำหลวง), ใช้ว่า ตระกัด ก็มี, เขียนเป็น กรกัติ หรือ กระกัติ ก็มี.

โจมตี

หมายถึงก. ใช้กำลังบุกเข้าตี, โดยปริยายหมายความว่า พูดหรือเขียนว่าหรือกล่าวหาผู้อื่นอย่างรุนแรง.

วาน

หมายถึงก. ขอให้ช่วยทำแทนตัว เช่น วานเขียนหนังสือให้หน่อย วานไปซื้อตั๋วรถไฟ.

มูสิกทันต์

หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมาย ๒ ขีด รูปดังนี้ " สำหรับเขียนบนสระ ิ ให้เป็นสระ ื, ฟันหนู ก็ว่า.

หัวป่า

หมายถึงน. คนทำอาหาร ในคำว่า แม่ครัวหัวป่า พ่อครัวหัวป่า, โบราณเขียนเป็น หัวป่าก์.

ขง

หมายถึง(โบ) น. กรุง, บางทีเขียนเป็น โขง. (“กรุง” เป็น “ขุง” และเป็น “ขง” อย่าง ทุ่ง-ท่ง, มุ่ง-ม่ง).