ผลการค้นหา

อุปัชฌายวัตร

หมายถึง[อุปัดชายะวัด, อุบปัดชายะวัด] น. กิจที่สัทธิงวิหาริกจะต้องปฏิบัติต่ออุปัชฌาย์ของตน. (ป. อุปชฺฌายวตฺต).

เลิง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. หนองน้ำ.

สุธาหรณ์

หมายถึงครุฑ, ผู้ลักน้ำอมฤต

อมฤตาหรณ์

หมายถึงครุฑ, ผู้ลักน้ำอมฤต

น้ำน้อยแพ้ไฟ

หมายถึง(สำ) น. ฝ่ายข้างน้อยย่อมแพ้ฝ่ายข้างมาก.

พายเรือทวนน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. ทำด้วยความยากลำบาก.

ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ

หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่มีอยู่หรือเกิดตามธรรมชาติ อันอาจนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้.

เนียน

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับกวดลวดเลี่ยมภาชนะ เช่นปากป้านปากถ้วยให้เรียบ.

ประชา

หมายถึงน. หมู่คน เช่น ปวงประชา. (ส.; ป. ปชา).

มิดหัว

หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

หุบห้วย

หมายถึงน. หุบเขาที่มีแอ่งน้ำขังอยู่.

หินโสโครก

หมายถึงน. แนวพืดหินหรือโขดหินใต้น้ำใกล้ ๆ ผิวพื้นน้ำทะเล อาจมีบางส่วนโผล่พ้นน้ำหรือปริ่มน้ำก็ได้ เป็นอันตรายแก่การเดินเรือ.