ตัวกรองผลการค้นหา
ห้อย
หมายถึงก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า.
กายาพยพ
หมายถึง[กายาพะยบ] น. ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น มือ เท้า. (ป., ส. กาย + อวยว).
ชัก
หมายถึงก. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง.
ไถ้
หมายถึงน. ถุงยาว ๆ ใหญ่บ้าง เล็กบ้าง สำหรับใส่เงินหรือสิ่งของ โดยมากใช้คาดเอว.
บาทภัฏ
หมายถึง[บาดทะพัด] น. ทหารเดินเท้า, ทหารราบ. (ส. ปาทภฏ).
บาทยุคล
หมายถึง[บาดทะยุคน, บาดยุคน] น. เท้าทั้งคู่. (ป. ปาทยุคล).
ซ้น
หมายถึงก. อาการที่ข้อมือข้อเท้าเป็นต้นถูกกระแทกโดยแรงทำให้เคลื่อนเลยที่เดิมเข้าไป.
กระเพาะปลา
หมายถึงน. ชื่ออาหารคาวแบบจีนชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยถุงลมปลา เนื้อไก่ เลือดหมู เป็นต้น.
ถุงตะเครียว
หมายถึงน. ถุงที่ถักด้วยด้ายหรือไหมเป็นต้นเป็นตาโปร่ง มีหูรูด สำหรับหุ้มถลกบาตร (ใช้เฉพาะในพิธีอุปสมบท).
บาทรช,บาทรัช
หมายถึง[บาดทะรด, บาดทะรัด] น. ละอองเท้า. (ส. ปาทรช).
มวยไทย
หมายถึงน. กีฬาชกมวยบนเวทีที่มีกติกายอมให้คู่ชกใช้เท้า ศอก และเข่าได้.
บทเรศ
หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. เท้า เช่น กราบบทเรศราชบิดา ท่านแล. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).