ตัวกรองผลการค้นหา
เขม่าซาง
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งตามตำราแพทย์แผนโบราณ.
ระเหระหน,ระเหหน
หมายถึงว. ซัดเซไปตามบุญตามกรรม, ไม่เป็นที่เป็นทาง, เร่ร่อนไป, อยู่ไม่เป็นที่, เช่น ผู้ลี้ภัยสงครามต้องระเหระหนไปเรื่อย ๆ.
เขษม
หมายถึง[ขะเสม] น. เกษม, ความสบายใจ, ความพ้นภัย. (ป. เขม; ส. เกษม).
โรคศิลปะ
หมายถึง[โรกสินละปะ] น. การปฏิบัติเพื่อรักษาโรค.
บานทะโรค
หมายถึงน. โรคริดสีดวงทวารชนิดหนึ่ง ที่ดากบานออกมาข้างนอก.
ป่วย
หมายถึงก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น.
ต้อลำไย
หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากกระจกตาขุ่น. (อ. leucoma corneae).
สมุน
หมายถึง[สะหฺมุน] น. หมอทำพิธีเบิกไพรเพื่อป้องกันภัยในป่า.
โชกโชน
หมายถึง(ปาก) ว. ลักษณะที่ได้ผ่านการต่อสู้หรือมีประสบการณ์มาอย่างมากมาย เช่น ต่อสู้มาอย่างโชกโชน ผจญภัยมาอย่างโชกโชน.
แก้เคล็ด
หมายถึงก. กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งที่เชื่อกันว่าเป็นวิธีปัดเป่าหรือป้องกันภัยหรือเหตุร้ายที่จะมีมา.
คระเมิม
หมายถึง[คฺระ-] ว. ดุ, น่ากลัว, เช่น ครึ้มคระเมิมภัยรา. (ม. คำหลวง มหาพน).
บิด
หมายถึงน. โรคลำไส้ใหญ่อักเสบ มีอาการปวดมวนและอุจจาระเป็นมูกเลือด.