ตัวกรองผลการค้นหา
ขนหัวลุก
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตกใจหรือกลัวมากเป็นต้นจนรู้สึกคล้ายกับผมตั้งชันขึ้น.
แววหัวตัวหนังสือ
หมายถึงน. หัวของพยัญชนะไทยบางตัวที่มีลักษณะเป็นวงกลม เช่นหัวตัว ค ด ง ถ.
สู้ถวายหัว
หมายถึงก. สู้อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน, สู้ตาย หรือ สู้จนตัวตาย ก็ว่า.
ไม่ดูเงาหัว
หมายถึง(สำ) ก. ไม่รู้จักประมาณตน.
หนักหัวกบาล
หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ฉันจะไปที่ไหน ก็ไม่เห็นจะหนักหัวกบาลใคร, หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักกะลาหัว หรือ หนักหัว ก็ว่า.
หมาหัวเน่า
หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.
หัวกระไดไม่แห้ง
หมายถึง(สำ) ว. มีแขกมาเยี่ยมเยือนอยู่เสมอ (มักใช้หมายถึงบ้านที่มีลูกสาวสวย หรือบ้านผู้มีอำนาจวาสนา).
ญิบ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. สอง เช่น ญิบพัน ว่า สองพัน, หญิบ ก็ใช้.
สิโรดม,สิโรตม์
หมายถึงน. หัว, เบื้องสูงสุดของหัว. (ป. สิร + อุตฺตม).
ปำ
หมายถึงก. พุ่งลง, ปักลง, มักใช้ประกอบกับ หัว เช่น หัวปำ.
ทิ้งทูด
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งในจำพวกนกทึดทือ, เท้งทูด ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).
อีเพา
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, นกกระถั่ว หรือ โชโหว ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).