ค้นเจอ 1,572 รายการ

ขี้ไม่ให้หมากิน

หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.

สาวไส้ให้กากิน

หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.

กินบ้านผ่านเมือง

หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.

ตะบันน้ำกิน

หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.

ก่อสร้าง

หมายถึงก. ก่อและสร้างโดยใช้อิฐและปูนเป็นส่วนใหญ่.

ลมตีขึ้น

หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องตีขึ้นมา.

เอือน

หมายถึง(โบ) น. พยาธิในท้องชนิดหนึ่ง เช่น ลางคาบมีตืดมีเอือนในท้องนั้น. (ไตรภูมิ).

มูมมาม

หมายถึงว. อาการที่กินอาหารอย่างตะกรุมตะกราม, อาการที่กินอาหารอย่างเปื้อนเปรอะเลอะเทอะไม่เรียบร้อย, เช่น กินมูมมาม.

ล้างปาก

หมายถึงก. เรียกการกินของหวานเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายหลังกินอาหารคาวว่า กินล้างปาก.

กระแหม่ว

หมายถึง[-แหฺม่ว] ก. แขม่ว, ผ่อนลมหายใจให้ท้องยุบลง, บังคับกล้ามเนื้อท้องให้ท้องยุบลง. (แผลงมาจาก แขม่ว).

ผีตายทั้งกลม

หมายถึงน. หญิงที่ตายในขณะที่ลูกยังอยู่ในท้อง.

เลือดท่วมท้องช้าง

หมายถึงว. นองเลือด.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ