ตัวกรองผลการค้นหา
กราม
หมายถึง[กฺราม] น. ฟันที่ใช้บดเคี้ยวอาหาร.
ไม้ส้าว
หมายถึงน. ไม้เส้า.
จังกา
หมายถึงน. ไม้ขาหยั่ง.
โซรมศัสตราวุธ
หมายถึงก. ระดมฟันแทงพุ่งศัสตราวุธเข้าไป.
ไพรวัน
หมายถึงน. ป่าไม้.
เฟือง
หมายถึงน. มะเฟือง; พู, เหลี่ยม, เช่น เฟืองมะยม; ล้อที่มีฟันเพื่อให้ประสานกับฟันของล้อตัวอื่นเป็นต้น.
แคะพระกรรณ
หมายถึงไม้แคะหู
เขียงเท้า
หมายถึงน. รองเท้าไม้.
แกงแนง
หมายถึงน. ไม้คํ้ายันไขว้เป็นรูปกากบาทระหว่างเสาเพื่อป้องกันโครงสร้างมิให้เซหรือรวน.
ไม้แคะหู,ไม้ควักหู
หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะหรืองาเป็นต้น ปลายโค้งหรืองอคล้ายจวัก สำหรับแคะและควักขี้หู.
ถาก
หมายถึงก. ฟันเอาเปลือกหรือส่วนนอกออก เช่น ถากเปลือกไม้ ถากเสา, ใช้จอบเป็นต้นดายให้เตียน เช่น ถากหญ้า ถากดิน. ว. เฉียง ๆ, ถูกผิว ๆ, เช่น ฟันถากไป.
เอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุง
หมายถึง(สำ) ก. คัดค้านผู้ใหญ่ ผู้มีฐานะสูงกว่า หรือผู้มีอำนาจมากกว่าย่อมไม่สำเร็จ และอาจได้รับผลร้ายแก่ตัวอีกด้วย.