ตัวกรองผลการค้นหา
อาวแดง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเจียว. (ดู กระเจียว).
กาว
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นเทียนกิ่ง. (ดู เทียนกิ่ง).
จั่นดิน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นรากสามสิบ. (ดู รากสามสิบ).
ดอกอาว
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นว่านมหาเมฆ. (ดู ว่านมหาเมฆ).
ฟองมัน
หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมายชนิดหนึ่ง มีรูปอย่างนี้ ๏ ในหนังสือเก่า สำหรับเขียนขึ้นต้นวรรคหรือต้นบรรทัด, ตาไก่ ก็เรียก.
ผการาย
หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.
ผีเสื้อน้อย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทีสอ. (ดู คนทีสอ).
หอมขาว
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นกระเทียม. (ดู กระเทียม).
กะแอน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระชาย. (ดู กระชาย).
กาเปี้ยด
หมายถึง(ถิ่น) น. ต้นหนอนตายหยาก. (พจน. ๒๔๙๓).
ดอกก้าน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะแท่ง. (ดู กะแท่ง).
ตระแบก
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) น. ต้นตะแบก, กระแบก ก็เรียก.