ผลการค้นหา

ถึงแก่อนิจกรรม

หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า).

เล่นกล

หมายถึงน. การแสดงที่ลวงตาให้เห็นเป็นจริง, โดยปริยายหมายความว่า หลอกลวงเอา เช่น โดนคนเล่นกลเอาทองเก๊มาแลกกับทองจริง.

หม้อแกง

หมายถึงน. ชื่อขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยกะทิ ไข่ น้ำตาล ใส่ถาดผิงไฟ สุกแล้วมักโรยหอมเจียว เรียกว่า ขนมหม้อแกง.

ชักหน้า

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ละลายกับนํ้าเชื่อม ใส่ถ้วยตะไลนึ่ง เมื่อสุกหน้าจะบุ๋ม, ขนมนํ้าดอกไม้ ก็เรียก.

โกส

หมายถึง[โกด] (โบ) น. ผอบ เช่น ในโกสทอง. (จารึกสยาม).

เมืองออก

หมายถึงน. เมืองที่สวามิภักดิ์ถวายดอกไม้เงินดอกไม้ทอง.

กาญจน,กาญจน-,กาญจนา

หมายถึง[กานจะนะ-] (แบบ) น. ทอง. (ส.; ป. กญฺจน).

ใส่ไส้

หมายถึงก. สอดไส้ไว้ข้างใน, เรียกขนมชนิดหนึ่ง มีไส้หน้ากระฉีก ปั้นเป็นก้อนหุ้มด้วยแป้งข้าวเหนียวดำ แล้วหยอดด้วยแป้งข้าวเจ้า ผสมกะทิ และเกลือ ซึ่งกวนสุกแล้ว ห่อด้วยใบตองหรือใส่กระทงนึ่งให้สุก ว่า ขนมใส่ไส้, ขนมสอดไส้ ก็ว่า.

สุวรรณ,สุวรรณ-

หมายถึง[-วัน, -วันนะ-] น. ทอง. (ส. สุวรฺณ; ป. สุวณฺณ).

ลงทอง

หมายถึงก. ปิดทองตามลวดลาย เช่น ลวดลายแกะไม้ลงทอง.

เหลือง

หมายถึง[เหฺลือง] ว. สีอย่างสีรงทองหรือขมิ้น.

นึ่ง

หมายถึงก. ทำให้สุกหรือร้อนด้วยไอนํ้าร้อนในหวดหรือลังถึงเป็นต้น เช่น นึ่งข้าวเหนียว นึ่งขนม.