ค้นเจอ 635 รายการ

ตัดไฟแต่ต้นลม

หมายถึง(สำ) ก. ตัดต้นเหตุเพื่อไม่ให้เหตุการณ์ลุกลามต่อไป.

อนิละ,อนิล,อนิล-

หมายถึง[อะนิละ-] น. ลม. (ป., ส.).

เพชรหึง

หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. ลมพายุใหญ่.

อเหตุกทิฐิ

หมายถึง[อะเหตุกะทิดถิ] น. ความเห็นว่าบาปบุญในโลกไม่มีเหตุไม่มีปัจจัย เป็นความเห็นของเดียรถีย์พวกหนึ่ง. (ป. อเหตุกทิฏฺ).

สันดาน

หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน.

บุพนิมิต

หมายถึงน. ลางที่บอกเหตุขึ้นก่อน. (ป. ปุพฺพนิมิตฺต).

วาโยธาตุ

หมายถึงน. ธาตุลม เป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม. (ป.).

ร้อนอาสน์

หมายถึง(สำ) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.

สลาตัน

หมายถึง[สะหฺลา-] น. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝนว่า ลมสลาตัน, เรียกลมพายุที่มีกำลังแรงจัดทุกชนิด เช่น ไต้ฝุ่น ไซโคลน ว่า ลมสลาตัน, โดยปริยายใช้เป็นความเปรียบเทียบหมายถึงอาการที่ไป มา หรือเกิดขึ้นรวดเร็วอย่างลมสลาตัน เช่น เวลาเขาโกรธอย่างกับลมสลาตัน. (เทียบ ม. selatan ว่า ลมใต้).

อัสสาสะ

หมายถึง(แบบ) น. ลมหายใจเข้า, คู่กับ ปัสสาสะ คือ ลมหายใจออก; การหายใจคล่อง; ความโปร่งใจ. (ป.).

ปทัฏฐาน

หมายถึงน. แบบแผนสำหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ; เหตุที่ตั้งเป็นเครื่องถึง, เหตุอันใกล้ที่สุด; บรรทัดฐาน หรือ ปทัสถาน ก็ว่า. (ป.; ส. ปทสฺถาน).

ภัสตรา

หมายถึง[พัดสะตฺรา] (แบบ) น. สูบลม. (ส.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ