ตัวกรองผลการค้นหา
พ่อลิ้นทอง
หมายถึง(ปาก) น. คนที่พูดดี พูดเก่ง หรือพูดคล่องน่าฟัง.
ตอแหล
หมายถึง[-แหฺล] เป็นคำด่าคนที่พูดเท็จ (มักใช้แก่ผู้หญิง); ช่างพูดและแสดงกิริยาน่ารัก (ใช้เฉพาะเด็กที่สอนพูด).
พรางพรอก
หมายถึง[-พฺรอก] ก. พูดลวง, แสร้งพูด.
อกอีปุกแตก,อกอีแป้นแตก
หมายถึงอ. คำพูดที่เปล่งออกมาเมื่อตกใจเป็นต้น (ใช้แก่ผู้หญิง).
วจีสุจริต
หมายถึง[วะจีสุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชอบทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การไม่พูดเท็จ ๑ การไม่พูดคำหยาบ ๑ การไม่พูดส่อเสียด ๑ การไม่พูดเพ้อเจ้อ ๑.
พรั่งพรู
หมายถึงว. เข้าหรือออกพร้อม ๆ กันอย่างเนืองแน่น เช่น คนพรั่งพรูกันเข้ามา คำพูดพรั่งพรูออกจากปาก.
แกะสะเก็ด
หมายถึงก. เป็นคำเปรียบหมายความว่ารื้อฟื้นเรื่องเก่าขึ้นมาพูดให้เจ็บใจ.
เง่า
หมายถึงว. โง่, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ โง่ เป็น โง่เง่า.
ต่อความยาวสาวความยืด
หมายถึงก. พูดกันไปพูดกันมาให้มากเรื่องเกินสมควร.
โว้เว้
หมายถึงก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล; ทำเหลวไหล.
วจีทุจริต
หมายถึง[วะจีทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การพูดเท็จ ๑ การพูดคำหยาบ ๑ การพูดส่อเสียด ๑ การพูดเพ้อเจ้อ ๑.
สงบปากสงบคำ
หมายถึงก. นิ่ง, ไม่พูด, เช่น เขาเป็นคนสงบปากสงบคำ, ไม่โต้เถียง เช่น สงบปากสงบคำเสียบ้าง อย่าไปต่อล้อต่อเถียงเขาเลย.