ผลการค้นหา

นกกะปูด

หมายถึง(ปาก) น. คนที่ทนเก็บความลับไว้ไม่ได้, คนที่ชอบพูดเปิดเผยความลับของผู้อื่น.

ดัง

หมายถึงน. สันจมูก, ใช้ว่า ดั้ง ก็มี.

ขางดัง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ดั้งจมูก.

ขื่อจมูก

หมายถึงน. แกนกลางระหว่างช่องจมูก.

ขน

หมายถึงก. เอาสิ่งของเป็นต้นจำนวนมากจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่งโดยบรรทุก หาบ หาม หรือด้วยวิธีอื่น.

ทึก,ทึก,ทึกทัก

หมายถึงก. ตู่เอาเป็นของตัว, ถือเอาเป็นจริงเป็นจัง, เหมาเอาว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้.

ประสมโรง

หมายถึงก. เอาคนที่เป็นลิเกหรือละครเป็นต้นต่างโรงมาเล่นรวมกัน; พลอยเข้าด้วย.

เสือรู้

หมายถึง(สำ) น. คนที่มีไหวพริบหรือฉลาดรู้จักเอาตัวรอด.

ยื่นแก้วให้วานร

หมายถึง(สำ) ก. เอาของมีค่าให้แก่คนที่ไม่รู้จักค่าของสิ่งนั้น.

บุญธรรม

หมายถึงน. เรียกลูกของคนอื่นซึ่งเอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัวว่า ลูกบุญธรรม, ถ้าจดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย เรียกว่า บุตรบุญธรรม.

เพ่อ

หมายถึงว. ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าเพ่อ หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าเพ่อกิน, พึ่ง เพิก หรือ เพิ่ง ก็ว่า.

จ่อ

หมายถึงก. เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้าไปใกล้หรือเกือบจดสิ่งอื่น เช่น เอายาดมจ่อจมูก; มุ่งอยู่เฉพาะกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักใช้เข้าคู่กับคำ จด เป็น จดจ่อ เช่น เขามีใจจดจ่อกับงาน.