ค้นเจอ 327 รายการ

สิน

หมายถึงก. ตัด, ฟันให้ขาด, เช่น สินมือสินเท้า, ใช้ของมีคมตัดและแต่งให้เรียบร้อย เช่น สินหัวไม้.

เคี่ยม

หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือของช่างทำหวี ทำด้วยเหล็กมีคมเป็นขั้น ๆ ใช้แต่งซี่หวี.

ใต้ฝ่าละอองธุรีพระบาท

หมายถึงแทนชื่อที่พูดด้วย (บุรุษที่ 2)

มือสาม

หมายถึงน. เพชฌฆาตที่ลงดาบประหารชีวิตนักโทษเป็นคนที่ ๓.

ปากตะขาบ

หมายถึงน. รูปเป็นง่ามอย่างเขี้ยวตะขาบ; ชื่อกบไสไม้มีคมเป็นง่ามสำหรับไสไม้ให้เป็นลวดลาย, ปากจะขาบ ก็เรียก.

ไตรสรณคมน์

หมายถึง[-สะระนะคม] น. การถึงพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่งที่ระลึก.

จรี

หมายถึง[จะ-] (กลอน) น. มีด, หอก, ดาบ, เช่น บัดออกกลางสนามสองรา สองแขงขันหา ก็กุมจรีแกว่งไกว. (สมุทรโฆษ). (ข.).

ป่านคม

หมายถึงน. เส้นด้ายชักว่าวที่เอาผงแก้วผสมกาวหรือแป้งเปียกเป็นต้นทาเพื่อให้คม.

ลำภุขัน

หมายถึงน. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, สลัดได ฝักเพกา แง่งขิง นพศูล หรือ นภศูล ก็เรียก.

ฝักเพกา

หมายถึงน. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทำเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ลำภุขัน สลัดได นพศูล หรือ นภศูล ก็เรียก.

บุก

หมายถึงก. ลุย, ฝ่าไป, เช่น บุกโคลน บุกป่า.

บิ่น

หมายถึงก. แตกลิไปเล็กน้อย (ที่คม ที่แง่ หรือที่ยอด) เช่น มีดบิ่น ชามปากบิ่น. ว. บ้าอย่างหุนหันพลันแล่น, บ้าบิ่น ก็ว่า.

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ