ค้นเจอ 10,089 รายการ

สำรวมอินทรีย์

หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.

เสียหูเสียตา

หมายถึงก. สูญเสียหูและตาไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยากดูไม่อยากฟัง เช่น ละครไม่มีคุณภาพอย่างนี้ ฉันไม่ดูให้เสียหูเสียตาหรอก.

เงี่ยหู

หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ถนัด, ตั้งใจฟัง.

แคะพระกรรณ

หมายถึงไม้แคะหู

ไม้แคะหู,ไม้ควักหู

หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะหรืองาเป็นต้น ปลายโค้งหรืองอคล้ายจวัก สำหรับแคะและควักขี้หู.

ผลูบด

หมายถึงน. ทางเลี้ยว. (ข.).

กูน

หมายถึงน. ลูก. (ข.).

ไม่ลืมหูลืมตา

หมายถึงว. งมงาย เช่น หลงจนไม่ลืมหูลืมตา.

โปกขร,โปกขร-

หมายถึง[โปกขะระ-] น. โบกขร, ใบบัว. (ป.).

สอ

หมายถึงน. คอ. (ข.).

สุจะ

หมายถึงน. ริ้น. (ข.).

รุย

หมายถึงน. แมลงวัน. (ข.).

 คำราชาศัพท์ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ